Stoked!!!

Vandaag heb ik zo'n vette dag gehad!

Het begon allemaal vanochtend vroeg... 6 uur opstaan.
Anne klopt om 10 over 6 nog op m'n deur om zeker te weten dat ik wakker ben.
Dat doet ze niet vaak, meestal ben ik toch te lui, maar vandaag moet ze wel.

Vanochtend met dag en dauw hebben wij een luchtballonvaart gemaakt! Ik trakteerd Anne als een dankjewel-vaarwel kadootje. Zij heeft mijn droom helpen waar te maken, het minste wat ik kan doen is de gunst retourneren ([return the favour] ik weet het een engelse uitdrukking in het Nederlands maar ik kan even niet op iets beters komen).
Een selectie uit een collectie van veel mooie foto's...



En na afloop natuurlijk een heerlijk champagne ontbijt. De ideale manier om de dag te starten...!

Wat mijn dag verder zo cool maakte is dat ik heel wat kleine dingetjes geregeld kreeg.
En natuurlijk het korte telefoontje naar Mama.
Ik heb samen met Kahlea en Natalie twee klasgenoten van me een trip georganiseerd voor de hele examenklas. Echter last-minute kregen we niet alles in orde door een ontbrekend persoon. Dus als laatste uitweg heb ik mama maar gebeld. Of we geld konden lenen.

En toen kwam het goede nieuws:

• Ja, we konden op geld rekenen
• Mijn NHTV application was door de selectie gekomen en ik ben uitgenodigd voor de volgende ronde. Daarnaast goed commentaar op mijn application letter zowel als mijn cv.
• Volgend jaar gaan wij een uitwisselingsstudente 'hosten'. Goed nieuws want op die manier kunnen wij als familie iemand anders z'n droom uit laten komen...

Al met al dus super. Daarnaast wordt het steeds zekerder dat ik komend half jaar ook nog ergens naar Engeland ga om te gaan rondneuzen. Kahlea, dezelfde vriendin, gaat er voor een half jaar op uitwisseling. Aangezien haar ouders wat mietemeuterig zijn ga ik haar daar rondleiden.

Ik was al in een goed humeur:
Afgelopen weekend was ik met vrienden wezen caven. Gewoonweg zelf door een grottenstelsel vergelijkbaar met de mergelgrotten (echter dit was een oude goudmijn) op onderzoek gaan. Over hekken klimmen om vervolgens in kilometers lange schachten te komen waar nog oude rails in lag. Op muren stonden de namen van oude mijnwerkers. Indrukwekkend.

Ik kijk nu erg uit naar de Auckland klasse trip waar we een heleboel gaan doen:
Auckland Museum, Auckland University, Sky Tower, Ice Skating, IMAX Pirates of the Carribean III the world's end, en last but not least Rainbow's end (vergelijkbaar met walibi).

Direct daarvandaan ga ik liftend/bussend naar Kaitaia in het noorden van NZ waar ik bij vrienden van vrienden kan blijven voor het weekend. Een extra lang weekend aangezien het de 'Queens Birthday' is. Zij nemen mij mee naar Cape Reinga het meest noordelijke puntje van NZ. Dat is het laatste wat ik wil doen. Als ik dat heb gedaan is voor mij het NZ avontuur 99% compleet. (Die 1% is voor alle dingen die er nog meer te doen zijn die natuurlijk ook gaaf zijn.)

Ik beloof voor een snelle update. En als het lukt wat video's.

Marloes aan het woord:

Time flies…

De tijd vliegt, 21 dagen nog maar. Hier droomde ik van toen Jeroen net weg was.. hem weer ophalen op schiphol, toen wilde ik dat het jaar in 1 nachtje slapen om was.

En nu.. super leuk dat hij weer terug komt, lekker met ze allen naar schiphol, waarschijnlijk een stralende Jeroen met heel lang haar ontvagen en dan heel wat verhalen over Nieuw-Zeeland aanhoren..
Toch droom ik er niet meer van, het is ondanks even opgang komen in het begin een heel leuk jaar geworden. Natuurlijk ook veel afleiding door het laatste schooljaar en examens en iedereen hier, leuke vrienden, leuk nieuw vriendje en alles is verder het zelfde gebleven.

Na een tijdje wen je eraan dat er iemand weg is, en je zou ook wel moeten.

In het begin had ik het nog wel moeilijk, op schiphol was het erg bijzonder, we stonden daar met z'n alle en dat gaf een erg goed gevoel. Op een of andere manier was ik ook opgelucht, nu was het echt zo, en hoefde ik niet steeds te denken dit is de laatste keer van dit en dat en wat wil ik nog doen en wat moet ik nog zeggen.

De dag na z'n vertrek ging ik gelijk 2 weekjes chillen in Turkije, daar had ik genoeg afleiding.. Toen ik weer in Nederland was, kwam al gauw iedereen terug van vakantie en was het weer ouderwets gezellig. Avondje Griek met Mich Anne en Sven, strandje pakken, Jeroens boot gebruiken J In die tijd heb ik ook veel met Sven gedaan, die Jeroen als vriend net zo erg miste en toch ook wel erg op hem lijkt, beide wisten we dat hij niet te vervangen was, en het was toch wel even wennen om de mannenpraat van Sven aan te horen die hij normaal aan Jeroen vertelde:P

Na een tijdje ging iedereen weer naar school en begon het gewone leven weer, ook dat was wennen, want Jeroen hoorde bij m'n gewone leven en gewoon op school. Contact werd dan ook moeilijker door het 10 uur tijdsverschil, toch hebben zoals afgesproken elke maand gebeld op de 26 ^e, en soms nog vaker. Dan merk je pas hoe snel het eigenlijk gaat, "bel je nou alweer, is het alweer de 26e …"

En steeds meer kregen we onze eigen dingen, nadat Jeroen 3 maanden in Nieuw-Zeeland was is het toen ook uit gegaan, vele zeiden dat het eigenlijk op schiphol al zo was, maar toen voelde het niet goed om het uit te maken terwijl we allebei nog verliefd waren. Het was een gekke situatie, maar ook een logische, 12 maanden houd je niet vol, en het geld om in december naar NZ te vliegen had ik ook niet..

Ik ben benieuwd hoe het wordt als hij terug is, het is niet iets voorspelbaars, wel weet ik dat het niet zo wordt als ervoor, een jaar is lang en er is veel gebeurd, Jeroen heeft een hoop nieuwe ervaringen erbij en ik ben erg blij met hoe het nu gaat en met m'n nieuwe vriendje.

Wel ga ik hem nog zien, waarschijnlijk wat minder als we gaan studeren en hij in Breda gaat wonen, maar ook voordat we wat hadden waren we al lang bevriend dus dat gaat niet zomaar over. Er zullen vast ook wel weer wat strandfeestjes komen, met wat er nog van de 'kachel' over is, in de zomer gaat het kacheltje meestal weer branden… Komt er eigenlijk ook nog een vervolg op walibi, efteling..? Dit keer misschien wel met Michael achter het stuur van de big-car?
Nou we zullen zien..
Jeroen genietse nog de laaste daagjes, van je afscheidparty en alle andere dingen, als je het even moeilijk hebt denk er dan maar aan dat je ook weer goed ontvangen zult worden!

xxxxxx Marloes