Ja toch wel...

Waar ik gister nog heerlijk naast Marloes wakker werd, aan het relaxen en het muziek maken was met Chris en Sven, en 's avonds met Michael aan het chillen, zit ik vandaag de hele dag met m'n boeken links en m'n computer rechts te leren. Ik werd vanochtend wakker met het verhelderende idee om toch maar eens serieus te gaan kijken naar die zogenaamde Examens.

Het stomme is dat examens niet eens zo heel speciaal zijn. Behalve dat in alle leerlingen van het betreffende vak in heel het land tegelijk het examen maken verschilt het maar bar weinig van een gewoon regulier schoolexamen. En ja die gymzaal..., die doet t m. Niet meer het oude vertrouwde lokaaltje maar een koele ruimte waar iedereen een eigen vaste plek heeft.

Dus moet ik bij deze toch concluderen dat ook ik ten prooi ben gevallen aan de landelijke epidemie die op dit moment heerst onder 16 tot 19 jarigen: EXAMENSTRESS. Ik hoop dat ik het hoofd een beetje koel kan houden en niet teveel overlast veroorzaak voor de mensen om mij heen. Maar zo wel, vergeef het me alsjeblieft...

Ik heb van meerdere mensen al kaartjes, sms-jes, telefoontjes en natuurlijk face-to-face succeswensen gehad, dus ik wil jullie daar hierbij voor bedanken.