Vrienden
Hoe geweldig is het om geen vrienden te hebben?
Ik kan je vertellen dat het best leuk is...
Tuurlijk is dit een gekke stelling. Iedereen heeft vrienden nodig. Maar als je weet dat je een ontzettend goede vriendenkring om je heen hebt en je ergens anders verblijft is het toch best leuk om er geen echte vrienden te hebben. Je hoeft aan geen enkele verwachting te voldoen, geen sociale verplichtingen. Dat is best relax hoor.
Een veel gestelde vraag is of ik hier al echte vrienden heb.
Nee, is het antwoord. Niet echt. Maar ik ben daar absoluut niet rouwig om. Het voelt eigenlijk heel natuurlijk om gewoon helemaal jezelf te zijn en aan niemand verantwoording te hoeven af te leggen. En als iemand je vraagt waarom, leg je het uit of als het gek is voor hun zeg je gewoon dat het normaal is in jou cultuur. De mensen hier kennen die toch niet.
Kom je nog eens echt in problemen zeg je gewoon dat je maar weinig Engels kan. Je laat je accent wat doorklinken en laat je portemonee zien en ze accepteren ineens heel veel van je.
Heerlijk die
manipulatie.
Update:
Ik wil hiermee niet zeggen dat je niemand nodig hebt. Iedereen heeft vrienden nodig. Het is een andere manier van als je de goede basis hebt kun je alles aan. Niet dat ik in Nederland niet mezelf kan zijn. Ik kan er absoluut mezelf zijn. Maar hier kun je nog eens gekke dingen doen die je in NL niet zo gauw zult doen. Want hoe idylisch het ook klinkt om te zeggen dat vrienden nooit verwachtingen hebben, de waarheid spreekt het tegen. Iedereen heeft altijd wel verwachtingen van dingen op een bepaalde manier.
Hier hoef je aan werkelijk niemands verwachtingen te voldoen. En het cultuurverschil is een vrijbrief voor evt. vragen over gekke dingen. Niet dat ik gekke dingen doe of zal gaan doen... Het geeft je toch een vrijer gevoel om bijna alles te kunnen doen en laten zonder echt grote sociale gevolgen. Er zijn natuurlijk wel wat grenzen zoals wetten.
Het geeft een vogelvrij gevoel...
Vriend(in) in NL, je steunt me meer dan je zelf doorhebt. Het feit dat je bestaat en dat je een vriend. Dat geeft je een goed gevoel. En al berust het uiteindelijk op een illusie. Ik kan er toch op bouwen.
Vreemd is dat. Ik was altijd in de illusie dat je niet op illusies kunt bouwen. Het blijkt dus wel te kunnen...
Ik kan je vertellen dat het best leuk is...
Tuurlijk is dit een gekke stelling. Iedereen heeft vrienden nodig. Maar als je weet dat je een ontzettend goede vriendenkring om je heen hebt en je ergens anders verblijft is het toch best leuk om er geen echte vrienden te hebben. Je hoeft aan geen enkele verwachting te voldoen, geen sociale verplichtingen. Dat is best relax hoor.
Een veel gestelde vraag is of ik hier al echte vrienden heb.
Nee, is het antwoord. Niet echt. Maar ik ben daar absoluut niet rouwig om. Het voelt eigenlijk heel natuurlijk om gewoon helemaal jezelf te zijn en aan niemand verantwoording te hoeven af te leggen. En als iemand je vraagt waarom, leg je het uit of als het gek is voor hun zeg je gewoon dat het normaal is in jou cultuur. De mensen hier kennen die toch niet.
Kom je nog eens echt in problemen zeg je gewoon dat je maar weinig Engels kan. Je laat je accent wat doorklinken en laat je portemonee zien en ze accepteren ineens heel veel van je.
Heerlijk die
Update:
Ik wil hiermee niet zeggen dat je niemand nodig hebt. Iedereen heeft vrienden nodig. Het is een andere manier van als je de goede basis hebt kun je alles aan. Niet dat ik in Nederland niet mezelf kan zijn. Ik kan er absoluut mezelf zijn. Maar hier kun je nog eens gekke dingen doen die je in NL niet zo gauw zult doen. Want hoe idylisch het ook klinkt om te zeggen dat vrienden nooit verwachtingen hebben, de waarheid spreekt het tegen. Iedereen heeft altijd wel verwachtingen van dingen op een bepaalde manier.
Hier hoef je aan werkelijk niemands verwachtingen te voldoen. En het cultuurverschil is een vrijbrief voor evt. vragen over gekke dingen. Niet dat ik gekke dingen doe of zal gaan doen... Het geeft je toch een vrijer gevoel om bijna alles te kunnen doen en laten zonder echt grote sociale gevolgen. Er zijn natuurlijk wel wat grenzen zoals wetten.
Het geeft een vogelvrij gevoel...
Vriend(in) in NL, je steunt me meer dan je zelf doorhebt. Het feit dat je bestaat en dat je een vriend. Dat geeft je een goed gevoel. En al berust het uiteindelijk op een illusie. Ik kan er toch op bouwen.
Vreemd is dat. Ik was altijd in de illusie dat je niet op illusies kunt bouwen. Het blijkt dus wel te kunnen...
posted by Jeroen Wilms | 10:01 p.m.
5 Comments:
Ik denk dat ik het tegenovergestelde heb ondekt, hoe erg ik vrienden nodig heb en ervan kan genieten.
Ik dus ook. Ik heb ontdekt dat als je een goede basis hebt je de hele wereld aan kan.
Ik ben het ook wel met je eens.
Maar ik denk dat je dit gevoel maar tijdelijk zal hebben dat je 'blij' bent dat je geen echte vrienden om je heen hebt.
Want op de lange termijn zal je daar echt wel behoefte naar krijgen. (dat is wat ik denk dan)
liefs
Toch handig zo'n update :P
En je mama die vaker in het buitenland heeft gezeten dee het volgende:
Make new friends
But keep the old
One is silver
And the other is gold.
Makkelijk is dat niet maar met de degelijke basis die je hebt, moet het wel lukken.
Mama
Een reactie posten
<< Home