Piekeren?

Dat doe ik dus echt niet. Ik zet veel gedachten van mij op deze weblog. Veel mensen denken dat ik daar dagen over zit te piekeren. Nee, echt niet!

Deze gedachten, of gedachtespinsels komen vaak op de meeste rare momentjes naar boven. Als je de was doet, kookt, naar school loopt, net de computer uit zet, een doos uitvouwt, praat, slaapt, droomt, enz.
Het is alleen de kunst om ze te onthouden en ze op te schrijven.

Veel mensen herkennen zich op een bepaalde manier wel in wat ik schrijf. Maar sommigen kunnen er soms ook wel verontwaardigd over zijn. Veel mensen hebben echter het lef niet om het zo op te schrijven. Ik zou het waarschijnlijk ook niet hebben als jullie lezers naast me zouden zitten / in mijn omgeving zouden wonen. Aangezien ik nu wat meer afstand heb kan ik wat makkelijker dingen zeggen zonder een stortval van commentaar over me heen te krijgen. Een mailtje kun je namelijk wat makkelijker vergeten dan een gesprek.

Het missen is trouwens ook niet elk moment van de dag. Dat zijn ook de meest rare momentjes op de dag. Maar vooral de momenten waarop ik iets met iemand deed, bepaalde acties altijd aan hem/haar doen denken, nummers, woorden, zinnen.

De momentjes die ik in deze post beschrijf komen ook niet continu voor om evt flauwe opmerkingen als:"Je zit zeker wel vaak in zo'n moment?" voor te zijn.

Ik vind het heel leuk om zoveel feedback op die heerlijk controversiele gedachten te krijgen!